Kindergarten

Χθές στο μετρό κάθησα απέναντι απο κάποιον πάνω κάτω στην ηλικία μου. Δεν θυμάμαι αν ήταν ωραίος ή αν είχε κάτι ενδιαφέρον πάνω του. Θυμάμαι μόνο οτι μόλις κάθησα τον κοίταζα επίμονα και για πολύ ώρα. Κοίταζα τόσο έντονα που ακόμα και εγώ κοκκίνησα απο το θράσος μου. Δεν μπορούσα να βγάλω άκρη. Μόνο οταν σηκώθηκε άρχισαν όλα να μπαίνουν στην θέση τους.

ΦΟΡΟΥΣΕ ΚΑΦΕ ΚΟΤΛΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ!!

Είχε καιρό να βγεί στην επιφάνεια μια απο τις "ανωμαλίες" μου (αλλιώς κόλλημα!).

Ένιωσα ωραία...


Άκομα μια "ανωμαλία" μου έβγαλε νέο video..